„Jak zwiększyć pewność siebie i pokonać lęki?”
W dzisiejszym świecie codziennie musimy zmagać się z trudnościami, jakie niesie ze sobą życie. W szkole, w pracy – jest wiele przeszkód na drodze do celu, który chcemy osiągnąć. Musimy z tymi problemami walczyć, a do tego potrzebujemy pozytywnej energii. Często wspierają nas przyjaciele, rodzice, znajomi, ale tak naprawdę to sami musimy w sobie znaleźć siłę, uwierzyć w nią i dzięki niej iść dalej. Potrzebna nam jest pewność siebie.
Większość z nas ocenia innych ludzi już przy pierwszym spotkaniu. Osoby, którym brakuje pewności siebie, można rozpoznać po ich zachowaniu. Starają się nie zwracać na siebie uwagi otoczenia. Unikają kontaktu wzrokowego i nie udzielają się towarzysko. Ubierają się skromnie, stonowanie. Swoim wyglądem starają się nie zwracać na siebie uwagi. Pochlebstwa ze strony przyjaciół lub rodziny przyjmują z podejrzliwością. Nie wierzą w ich słowa, nawet jeśli jest to prawda. Ciężko znoszą krytykę. Nawet szczupłe dziewczyny, widząc w telewizji wychudzone modelki, uważają, że mają nadwagę. Doprowadza to do wielu poważnych chorób, takich jak anoreksja czy bulimia. Osoby te wierzą we wszystkie złe rzeczy, jakie usłyszą na swój temat, przyjmują do siebie krytyczne uwagi, szczególnie dotyczące urody, oswajają się z nimi i w ten sposób tracą swoją osobowość. Słysząc, że są słabe, okropne i beznadziejne, takimi się stają. Osoby niepewne siebie są „popychadłami” na świecie, gliną, z której każdy może ulepić zupełnie inny kształt. One specjalnie się zmieniają, dopasowują do otoczenia po to, by być zaakceptowanymi. Po pewnym czasie przestają być sobą. Zapominają, jakie są naprawdę. Nie ma w nich spontaniczności i radości.
Bardzo często źródłem tych zachowań jest dzieciństwo. Zbyt duże wymagania ze strony rodziców, brak ciepła i akceptacji powodują ogromny stres. Jeśli dziecko czuje się odrzucone, niekochane, traci wiarę we własne siły.
Szkoła również jest miejscem traumatycznych przeżyć. Zwykle w grupie uczniów ktoś pełni funkcję „szefa”. Jest to osoba przebojowa, lubiana, pewna siebie, otoczona przez naśladowców, którzy podążają jej śladami, kopiują zachowanie, sposób mówienia i ubierania. Obok tzw. liderów są ludzie spokojni i delikatni. Są to najczęściej „kozły ofiarne”. Nie umieją się obronić przed presją grupy, co doprowadza ich do uległości, braku własnego zdania, poczucia własnej wartości. Tego typu wspomnienia ciążą im na sercu i nie pozwalają żyć szczęśliwie, być po prostu sobą.
Częste przebywanie w gronie osób, które osiągają sukcesy zawodowe, może niektórych ludzi motywować, lecz zazwyczaj sprawia, że osoba nabawia się licznych kompleksów i zaczyna postrzegać siebie jako nieudacznika. Wstyd spowodowany brakiem uzdolnień doprowadza do zamknięcia się w sobie i izolacji od społeczeństwa. Czasami powoduje ciężkie depresje i zaburzenia fizyczne.
Do tego stanu przyczyniają się także współczesne media, pokazując nam fałszywy wygląd kobiety, wychudzonej modelki, stosującej wyniszczające organizm diety. Nastolatki, a nawet dorosłe kobiety, wpadają w sidła anoreksji lub bulimii. Konieczna jest w tej sytuacji pomoc nie tylko lekarza, lecz również psychologa, ponieważ negatywne myśli, które obniżają samoocenę, biorą się z wnętrza człowieka. Są tylko wytworem naszej wyobraźni. Jeśli zmieni się to myślenie, wiara w siebie nabierze mocy. Doprowadzi to do wykreowania lepszej, silniejszej osoby.
Pierwszym krokiem do poprawienia samooceny jest zmiana negatywnych myśli na pozytywne. W sytuacji, kiedy coś się nie udaje, słowa: „Jestem beznadziejny” lub „Znowu się nie udało” należy zmienić na: „Tym razem nie wyszło, ale będę próbował dalej”. W życiu nie można się załamywać tylko ponawiać próby, do skutku.
Trzeba pamiętać również o odpowiedniej postawie ciała. Pierwsze sekundy spotkania z drugim człowiekiem są bardzo ważne. Jesteśmy wzrokowcami, więc oceniamy ludzi na podstawie ich wyglądu. Wyprostowana postawa, płynne ruchy i wzrok skierowany ponad linię horyzontu świadczą o pewności siebie. Niezwykle ważne jest utrzymanie kontaktu wzrokowego z rozmówcą. Jest to oznaka zainteresowania i szczerości. Opuszczone spojrzenie jest równoważne z brakiem odwagi.
Pewność siebie jest wzmacniana przez tzw. przezwyciężanie strachu. Jeśli boisz się wystąpień publicznych – bierz w nich udział. Wyzwania pomagają wzmocnić psychikę człowieka. Pamiętajmy, że stały kontakt z ludźmi, rozmowy i wyjazdy podbudowują naszą wiarę w siebie.
Zamiast uciekać, trzeba stawiać czoło przeciwnościom, ponieważ człowiek, który prawdziwie w siebie wierzy, jest w stanie dokonać niemożliwego. Każdy z nas ma w sobie małą iskierkę, która może przeistoczyć się w prawdziwy płomień, jeśli tylko jej na to pozwolimy. Ten ogień to nasza wolna wola i wiara, która dodaje nam skrzydeł każdego dnia.
Falkowska Justyna kl.1B